Search the Community

Peygamberimiz (s.a.s.) bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyuruyor: “Bismillahirrahmanirrahim ile başlamayan her anlamlı iş, bereketsiz ve sonuçsuzdur” Peygamberimizin bu ifadesi bizlere her yapacağımız hayırlı işte besmele çekmemiz gerektiğini anlatıyor. Özellikle yeni bir eğitim öğretim döneminin başındayız. İlim öğrenirken de besmele çekeriz; hatta bütün ilimleri öğrenirken besmele ile başlarız. Sadece Kur’an okurken değil, kimya, fizik, matematik, sosyal bilgiler gibi her türlü bilgiyi öğrenirken de “Bismillahirrahmanirrahim” dememiz gerekir. Peygamberimiz (s.a.s.), niçin böyle bir söz söyledi? Bunu ilk inen ayetlere bakarak anlayabiliriz. Yüce Mevla, insanlığın kurtuluşu ve hidayeti için Peygamberlerin sonuncusu olarak bizlere gönderdiği Hz. Muhammed (s.a.s.)’e ilk vahyinde “seni yaratan rabbinin adıyla oku” dedi; Allah Rasulü’de o günden itibaren “Bismillahirrahmanirrahim” ya da “bismillah” diyerek başladı. Allah, “Allah’ın adını anarak başla” diye emretti, Allah Rasulü’de öyle yaptı. “BİR İŞE BAŞLARKEN BESMELE ÇEKİLEMEYECEKSE, O HAYIRLI BİR İŞ DEĞİLDİR” Kur’an-ı Kerim’de bütün surelerin başında besmele vardır. Hanefi mezhebine göre bu besmeleler o surelerden bir ayet değildir, yalnızca iki sureyi birbirinden ayırt etmek için sahabenin koymuş olduğu bir fasıladır. Ancak diğer Cumhuru Ulema’ya; Şafiilere, Hanbelîlere ve Malikilere göre her surenin başındaki besmele, o sureden bir ayettir. Böyle algıladığımız zaman Kur’an’ın 113 suresi besmele ile başlıyor; öyleyse 113 tane besmele ayeti var. Bu kadar tekrar eden başka bir ayet var mı? Yoktur. O zaman bize ne anlatılmak isteniyor? Bize başta Kur’an-ı Kerim’i okumaya ve diğer bütün işlerimize besmele ile başlamamız isteniyor. Biz buna “besmele bilinci” diyoruz. Bunun anlamı şudur: Besmele çekemeyeceğin bir işi yapma. Bir işe başlarken besmele çekilemeyecekse, o hayırlı bir iş değildir. Şimdi kendi hayatımıza bakalım. Peygamberimiz (s.a.s.), “Herhangi biriniz yemek yemeye başlarken Bismillahirrahmanirrahim desin; unutursa bismillahi evvelihi ve ahirihi desin.” Yani başında da sonunda da besmele çekiyorum desin. Çünkü besmele bize verilen nimete şükrün bir edasıdır. Aslında bize verilen nimetleri yemeye başlarken besmele çekeriz, yemeği bitirdiğimiz zamanda elhamdülillah deriz. Yani “bu nimetleri bize veren Rabbimize hamd-ü senalar olsun” deriz. “HER İŞE BAŞLARKEN BESMELE İLE BAŞLARIZ” Demek ki besmele bizim hayatımızın önemli bir parçasıdır. Yine Peygamberimiz (s.a.s.), “Sizden herhangi biriniz evinin kapısını kapatırken besmele ile kapatsın; besmele ile kapatılan evin içerisine şeytan giremez” diyor. Peygamberimiz (s.a.s.), sözüne devam olarak şöyle buyuruyor: Sonra evinizde yediğiniz yemeğin kabının kapağını kapatırken besmele ile kapatın, ya da içtiğiniz suyun kabının kapağını besmele ile kapatın; çünkü besmele ile kapatılan eve şeytan giremez, evin sahibi eve girerken besmele çektiyse şeytan ‘burada bizim bu gecelik yatacak yerimiz yok‘ der” buyuruyor. Peygamberimiz (s.a.s.) şöyle devam ediyor: “Bir kişi yemek yemeye besmele ile başlarsa şeytan ‘bize burada yiyecek bir şey yok’ der.” Peygamberimiz (s.a.s.); “Herhangi biriniz yatağa girdiği zaman şöyle desin: ‘Allahım, senin adını anarak uyurum ve senin adını anarak uyanırım.’” Uyumak küçük bir ölümdür. Biz uykuya daldıktan sonra tekrar uyanırız. Uyandığımız zaman da şu şekilde söylememiz buyuruluyor: “Bizleri uyuduktan sonra uyandıran, küçük ölüm olan uykudan tekrar uyandırıp bize hayat veren Rabbimize hamd-ü senalar olsun. Uyandırmak ve yeniden hayat vermek sadece O’na mahsustur.” Hasılı her işe başlarken besmele ile başlarız. Bizler aslında şöyle bir bilince sahip olmalıyız; ben bir iş yapıyorken bu işe besmele çekebilir miyim, yoksa çekemez miyim? Besmele çekemeyeceğim hiçbir işi yapmamam gerekir. Onun için haram işe besmele çekilmez. Kıymetli anneler-babalar, çocuklarımıza besmeleyi öğretelim. Yemek yemeye başladığında besmele çekmeyi öğretelim, şimdi hayatımızın her anına bir bakalım, besmeleyi ne kadar kullanıyoruz? Mesela Peygamberimiz (s.a.s.) cenazenin kabre konulması esnasında da besmele çekilmesini söylemiştir. Allah’ın adıyla ve Rasulullah’ın dini üzere koyuyoruz bu cenazeyi kabre. Bu bilinç hali içerisinde olursak şunu biliriz: Rabbimiz olmaksızın bizler birer hiçiz. Yani Allah’sız bir hayat tasavvur edilemez. Bizi yaratan bir Rabbimiz var. O’nun adını anmalıyız. Bu bilinçte olmalıyız.